start

Waarom voelen we alsof we meer ons zelf kunnen zijn als we in Rotterdam zijn? Waarom is het als we een onzichtbare grens oversteekt dat we ons anders voelen? Welke onzichtbare grenzen zijn er? Hoe heeft infrastructuur invloed op ons gevoel van vrijheid? Zijn er concrete dingen om ons abstracte gevoel te visualiseren.

Anonimiteit van de stad tegenover dorps gevoel:

Interessante quotes uit: Boek 'Koloniaal Rotterdam, Stad van vandaag en morgen':

De belangrijkste koloniale erfenis zit echter niet in stenen en straatnamen, maar in de mensen; in de migranten die zich vestigden in het land dat het leven van hun voorouders bepaalde. Op straat is te zien hoe multicultureel de Rotterdamse bevolking is. Rotterdam telt 206 nationaliteiten en 53% van de inwoners heeft een migratieachtergrond.

Melly Kunstinstituut Melly heette tot 2021 Witte de With. Het instituut zit in de straat die is vernoemd naar de zeventiende-eeuwse viceadmiraal Witte de With. Hij was in dienst van zowel de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) als van de West-Indische Compagnie (WIC). Omdat dekolonisatie een belangrijk thema is in de internationale kunstpraktijk van het instituut, wilde het af van haar oude naam. Witte de With voerde voor de VOC gewelddadige acties uit op Java en op de Molukken. Ook verdedigde hij Nederlands-Brazilië tegen de Portugezen. Hier exploiteerde de WIC een op slavernij gebaseerde kolonie. In samenspraak met Rotterdammers ruilde het kunstinstituut de naam van deze omstreden koloniale zeeheld in voor die van Melly; een vrouw met een migratiegeschiedenis en een arbeidersberoep. Haar naam en foto sieren al sinds 1990 de gevel van het gebouw als hoofdpersoon in het kunstwerk Melly Shum Hates Her Job van de Canadese kunstenaar Ken Lum.

Moeten de pijnlijke sporen worden uitgewist? Of is het voldoende als alle oude en nieuwe standbeelden en straatnamen die verwijzen naar dat pijnlijke verleden, een toelichting krijgen waarin het héle verhaal wordt verteld?

Rotterdam was vanwege zijn koloniale connecties al vóór 1870 een wereldhaven, maar zou ook zonder de handel met de koloniën zijn uitgegroeid tot een wereldhaven van formaat.

WIJ is een rotwoord, omdat het ZIJ uitsluit. Maar het kan ook verbinden tot WIJ Rotterdammers.

De geschiedenis leert dat er altijd spanningen zijn tussen oud-bewoners en nieuwkomers die pas na verloop van tijd Rotterdammers worden. Maar het Rotterdam van nu is een werkstad die naar de toekomst kijkt. Al kijkt het verleden altijd mee…
Een havenstad is behalve vertrekplaats ook altijd een plaats van aankomst of van doorgang. Tussen 1600 en 1880 ontving Rotterdam, naast reizigers uit Europa, hoofdzakelijk bezoekers uit de koloniën. Onder hen waren kleine aantallen Afrikanen en Aziaten die als slaafgemaakte bedienden met Nederlandse kolonisten meereisden.

In Rotterdam is niet alleen alles groot, alles is ook in beweging. Het water, de wind, de scheepvaart en, bij hoge uitzondering, zelfs De Hef. Deze Rotterdamse dynamiek inspireert jonge kunstenaars om hun koloniale erfenis te onderzoeken. In hun werk maken zij van het koloniale verleden een verhaal van vandaag dat perspectief biedt op een toekomst waarin Rotterdammers zich met de stad en met elkaar blijven verbinden.

Veel jongeren in Rotterdam groeien op met verschillende culturen in hun familie, in hun vriendenclub, op straat en op school. Ze switchen in een split second tussen de ‘buitenlander’, de ‘Nederlander’ en ‘zoveelstegeneratie-migrant’. Deze mix creëert een nieuwe identiteit die zich vooral uit in taal en muziek, in hiphop. Omgekeerde integratie

Freedom is, to a large extent, the product of spatial planning, the planning of density in particular. The high density that characterizes most urban centers enhances freedom inasmuch as it results in a wider range of choices of occupations and social roles, but it also, frequently, lessens freedom by reducing privacy and security. This article examines these and other tensions and contradictions between spatial organization and the freedom of the individual.

Urban Space and Freedom
Paul Claval

https://www.nu.nl/rotterdam/3893359/bijna-helft-van-rotterdammers-gelovig.html

https://www.rechtencircuit.nl/de-risicosamenleving-hoe-objectief-is-onze-angst/
risicosamenleving

Onze huidige samenleving wordt ook wel gezien als de risicosamenleving. Dit vloeit volgens Duitse socioloog Ulrich Beck direct voort uit de verzorgingsstaat die streeft naar meer welvaart. Nederland is mondiaal gezien een redelijk welvarend en veilig land. Toch denkt men steeds meer dat er in iedere hoek gevaar op de loer ligt. Dit leidt tot het nemen van vergaande maatregelen voor een onrealistisch doel: alle risico’s moeten worden uitgesloten.

https://www.rotterdam.nl/wonen-leven/vluchtelingen/#:~:text=Om%20het%20aanmeldcentrum%20in%20Ter,in%20opdracht%20van%20het%20Rijk.

Om het aanmeldcentrum in Ter Apel en de volle asielzoekerscentra te ontlasten, biedt Rotterdam onderdak aan 340 vluchtelingen zonder verblijfsvergunning (asielzoekers). En de gemeente huisvest dit jaar 865 vluchtelingen met een verblijfsvergunning (statushouders), in opdracht van het Rijk.

Our location is the center of Rotterdam and we're comparing it to the towns we come from outside of the big city. We decided to create a zine based on personal experience where we highlight two sides of the same big city coin: on one hand we feel free to express ourselves because of the anonymity in the city, while on the other hand we feel small, vulnerable and unsafe.

The zine is a comedic, slightly exaggerated story about a girl moving from small town to city. We decided to keep it simple and as a conversation starter, so the reader can have a conversation like we had. How come we can feel this freedom during the day yet be scared at night. Considering Rotterdam as a harbour city where many different people come together, considering the bad reputations of certain areas with mostly people from cultures other than dutch

Ervaringen van vrijwilligers bij asielszoekerscentra
De eerste groepen van Wake Up Your Mind! zijn in het voorjaar van 2021 gestart en zijn inmiddels afgerond. Hieronder wat belevingen van deelnemers:

“Ik wilde meer mensen van mijn leeftijd in mijn woonplaats ontmoeten en meningen uitwisselen. De band tussen ons vind ik heel leuk.”
“Ik heb geleerd om vrijer te denken en voor mijn mening uit te komen.”
“Ik vind het brainstormen en zoeken naar overeenkomsten tussen mijn cultuur en die van de andere jongeren echt interessant. Ook vind ik het bijzonder dat we met verschillende culturen en talen samen komen en toch makkelijk een band opbouwen.”
“Door WUYM! heb ik beter leren organiseren, communiceren en heb ik geleerd van andere culturen.”
“Ik heb geleerd hoe makkelijk het kan zijn om met verschillen om te gaan. Gewoon door respect te hebben voor elkaars mening en met elkaar in contact te blijven. En door vooral te kijken naar onze overeenkomsten en daarop te focussen.”
“Als ik in de toekomst met een glimlach terugdenk aan mijn vrienden in WUYM! dan is het voor mij geslaagd.”
“Als je nieuw bent in jouw stad, raad ik je aan om aan WUYM! mee te doen. Het helpt je om nieuwe stappen in je leven te zetten en andere culturen te leren kennen. Je ontmoet leuke andere mensen waar je heel veel plezier mee gaat hebben!”